Wednesday, May 2, 2018

හිතන්නට යමක්


අපිට එදිනෙදා කටයුතු වලදි මතු වෙන ලොකුම ගැටළුවක් තමයි සේවක හිගය. පුවත් පතක රැකියා ඇබෑර්තු වලින් වැඩි කොටසක් තියෙන්නේ කම්කරු ඇබෑර්තුයි. රිය සහායකයින්, වේටර් වරුන්, ඉදි කිරීම් අත් උදවු කරුවන්, වතු කම්කරුවන් ආදී රැකියා වලට තිබෙන ඇබෑර්තු වලින් පුවත් පත් පිරිලා.එක් පුවත් පතක් අරගෙන ඇබෑර්තු සංඛ්‍යාව එකතු කරලා බැලුවොත් රැකියා අවස්ථා දහස් ගනනක් තියෙනවා.
ඒත් ඒ තරන්ම සේවක හිගයක් තියෙන්නෙ ඇයි කියලා අපි හිතන්නේ නෑ නේද ?
විරැකියාවෙන් පෙළෙන, ඒ රැකියා කරන්නට හැකි කොටස් ඕන තරම් මේ රටේ ඉන්නවා. ඒත් ඇබෑර්තු ත් තියෙනවා. යම් තරමකට හරි උගත් කමක් තියෙන අය මොනවා හෝ සැහැල්ලු රැකියාවක් සොයා ගන්නවා. සමහරු ස්වයං රැකියා කරනවා. ඒ උනාට මම මුලින් කී රැකියාවල් වලට තියෙන ඇබෑර්තු නම් අඩුවකුත් නෑ.
කවුරුන් හෝ කුමන මතවාද ගෙනාවත් වතුකරයේ ඉන්න ද්‍රවිඩ ජනතාව මේ ගැටළුවට සෑහෙන පිළියමක් කරලා දෙනවා. ඕනෑම වැඩ බිමකට ගියෝතින් ද්‍රවිඩ ජාතික කම්කරුවන් අඩුම තරමින් එක් අයෙකුවත් දැකගන්න පුළුවන්.
අපි බොහෝ දෙනෙක් නොසිතන තවත් කම්කරුවන් කොටසක් ඉන්නවා.
ඒ හෙරොයින් වලට ඇබ්බැහි වූවන්. අපේ භාෂාවෙන් කියනවා නම් කුඩු කාරයින්.නැත්නම් කුඩ්ඩන්. මේ හාදයින් නැත්නම් සමහර වෘත්තීන් වලට සේවකයින් නොමැති තරම්.
සමහර ආයතන වල මේ අයව සේවයට ගන්නවා විතරක් නෙවේ. ඔවුන්ට මත්ද්‍රව්‍ය සපයන්න සේවකයෙක්වත් පත් කරලා තියෙනවා.එහෙමත් නැත්නම් මත් ද්‍රව්‍ය සපයන පුද්ගලයෙක්ගේ සේවය ලබා ගන්නවා.
දුරකථනයකට විටින් විට රී ලෝඩ් කරනවා වාගේ මොවුන්ටත් සෑම විටම රී ලෝඩ් කළ යුතුයි. මත් ද්‍රව්‍ය ගත් විගස ප්‍රබෝධමත් වන මොවුන් සමග හරි හරියට වැඩ කරන්න සාමාන්‍ය නිරෝගී  පුද්ගලයින්ටත් අමාරුයි. ඒ තරම් අධි වේගයකින් වැඩ. පැයක් හමාරක් යනකොට අර කික් එක බැහැලා. නිවීගෙන යන පහන් සිලක් වගේ මලානිකයි. එතකොට නැවතත් මත් ද්‍රව්‍ය උවමනා වෙනවා.
දවස අවසානයේදී මොවුන් උපයා ගත් මුදල මත් ද්‍රව්‍ය වලටම වියදම් කර හමාරයි. හිස් අතින් ගෙදර යනවා ඇරෙන්නට වෙනත් විකල්පයක් නැහැ. හදිසි වැටලීමක් වෙලා මත් ද්‍රව්‍ය නොමැති වුවහොත් ඔවුන් විතරක් නෙවේ. ඔවුන්ගේ සේවය ලබා ගන්නා ආයතන වලත් වැඩ නතර වෙනවා. ඔවුන්ගේ ජීවිත කාලයත් කෙටියි නේ.
මේ අවස්ථා වලදී අනෙක් කම්කරුවන් ඔවුන්ගේ අගය පෙන්නන්න පටන් ගන්නවා. ඉතින් අධික මිළක් ගෙවලා ඔවුන්ගෙන් ඒ සේවය ලබා ගන්නවා හැරෙන්නට වෙන කළ යුත්තක් නැති වෙනවා. හැබැයි ඒ මිළත් අවසානයේදී දරන්නේත් ඔබ අපම තමයි.

මටත් ඔය වගේම ගැටළුවකට පෙරේදා මුහුණ දෙන්නට උනා. මගේ ළග සේවය කරන හොදම සේවකයා සති හතරක පමණ කාලයකට පෙර වූ අනතුරකින් ඔත්පල වෙලා. ඔහුත් දමිළ ජාතිකයෙක්. තවෙකෙක් බීමත් කම නිසා යන්න ගිහින්. තවෙකෙකුට මංගල උත්සවයක්. තාවකාලිකව එන යන අයටත් එක එක රාජකාරි.
පොරොන්දු වෙලාවට නොපැමිණි භාණ්ඩ තොගය බා ගන්නට කිසිවෙක් නැහැ. ඒ නිසා භාණ්ඩ සපයන ආයතනයෙන් ලොකු දෝෂාරෝපනයක්. මගේ ගැනුම් කරුවන්ගෙනුත් පැමිණිලි කෙළවරක් නැතුව ලැබෙනවා..ඒ තැන් වල සේවකයින් තිහ හතලිහකටත් වැඩ නැහැ අමුද්‍රව්‍ය නැතුව.
බිල් පතෙන් බිල් පතට එන මුදල එකතු කර ගන්න විදියක් නැතුව තවත් ගැටළුවක්. ඉතින් මගේ මුළු දවසම පාහේ ගත කරන්නට සිදු උනේ කම්කරුවන් හොයන්නටයි.
අවසානයේදී මටත් සිදු වුනේ අගනුවරට ආසන්න නගරයකින් මත් ලෝලීන් දෙන්නෙකුගේ පිහිට පතන්නයි.
ඔවුන් මත් ද්‍රව්‍ය ගෙන්නවාගෙන, ඒවා පාවිච්චි කරලා වැඩ කරන්නට ඒමට සූදානම් වෙන්නටම පැය ගණනාවක් ගත කළා. වෙනදාට මගේ සේවකයින් පැය තුනකින් නිම කරන වැඩ කොටස කරන්නට පැය අටක් තුලදීත් නොහැකි උනා. ඒ මත් ද්‍රව්‍ය රී ලෝඩ් කරන්නට අපේ ගමේ පහසුකම් නොමැති නිසා.
අවසානයේදී ප්‍රමාද ගාස්තුවකුත් ගෙවන්නට උනා. දෝෂාරෝපණ රාශියයි. පාඩු ගොඩයි.
මේ රස්තියාදු උන කාලය ගත කළේ මුහුණු පොතේ ඉහළ පහළ යන්නයි.
මේවා ගැන උගතුන්, බුද්ධිමතුන් විවිධ කරුණු දක්වමින් එකිනෙකාට දෝෂාරෝපණය කර ගන්නවා. ඒවා දකින විට නම් අපි ගැනම කණගාටුවක් ඇති වෙනවා.
රටක හරි හමන් ශ්‍රම බලකායක් හදන්න ඒ කාගේවත් උවමනාවක් නැහැ. මේ ගැටළුවට යම් තරමකට හෝ පිහිටක් වෙන්න ගෙනාව එට්කා ගිවිසුමත් ගර්භාෂය තුලදීම මරා දැම්මා. මේ තත්වය තවත් ඉදිරියට ගෙන ගියොත් මිනිස්සුන්ට කන්නට පොළොවේ පස් ටිකක් වත් ඉතුරු වෙන්නේ නම් නැති බව ස්ථිරයි.
සුළු ජාතීන් කියා, උගත් නැහැ කියා, කුඩු කාරයින් කියා ඔබලා නොසලකා හරින රටේ ශ්‍රම බලකායට අයිති අයගේ තිබෙන අපිට නොපෙනෙන බලය මේකයි.
නොබෝ දිනකදී කම්කරුවෙකුගේ දෛනික වැටුප ඉලක්කම් පහක් හයක් වෙන්නත් පුළුවන් කියන එකත් , ඒ මිළ වක්‍රාකාරව අපිටම ගෙවන්න සිදුවෙන බවත් අමතක කරන්නට නම් එපා.

No comments:

Post a Comment